Want daar leek het afgelopen week nog het meest op.
En wat heb ik hier intens van genoten, van dit prachtige witte sprookje.
Een stille witte wereld met alleen het geknisper van bevroren sneeuw onder mijn voeten en het gekwetter van vogeltjes om me heen.
(ik had niet vreemd opgekeken als we ineens oog in oog met een eenhoorn hadden gestaan ;-))
Zonnestralen door de takken waardoor er af en toe een zacht sneeuwbuitje naar beneden kwam maar verder niks, helemaal niks!
Nou niks?!… behalve een hond die als een dolle in de sneeuw heen en weer scheurt, slidings makend en er vervolgens met zijn snuit door heen schuift en dat de hele wandeling door zodat hij bij thuiskomst kletsnat en vrolijk hijgend voor me staat .. hij genoot er ook van, laten we het daar maar op houden ;-)
