boerenzwaluwen in onze stal.

Alweer het derde jaar dat wij een boerenzwaluwengezin mogen verwelkomen. En het tweede jaar dat ze veilig en wel in de stal bivakkeren. Het eerste jaar hadden ze namelijk het plan opgevat om hun nest, heel handig onder de overkapping te bouwen. Ze zullen wel gedacht hebben, jullie (ver)bouwen dan dragen wij ons steentje bij. Wat ook eigenlijk prima werkte, het nestje vorderde gestaag. Vijf prachtige eitjes werden vijf kale roze frummeltjes. Om vervolgens uit te groeien tot 5 breedbekkikkers met veertjes. En ik genoot, (als het natuurmeisje dat ik ben ;-)) met volle teugen dat ik dit stukje natuur van zo dichtbij kon bekijken.

Tot we op een ochtend bij de boerderij aankwamen en het nest kapot op de grond lag met nog maar 2 van de 5 zwaluwen ernaast. Geen sporen van bloed of wat dan ook maar wel gewoon 3 foetsie. Jullie snappen dat het klussen even stil kwam te liggen en de reddingsactie van start ging… maar waar vind je nu zo snel een surrogaat zwaluwennest?

Nieuwe huisvesting.

Nu had ik tijdens mijn ritjes naar de boerderij al het nodige aan huiswaar meegesleept en stuitte in de garage op de oude vleespan! van mijn ouders. Deze hebben we met tie wraps op ongeveer dezelfde plek vastgemaakt als waar het eigengebouwde nest zat, vers hooi erin en het belangrijkste, de zwaluwtjes! Waarna we op een afstandje bleven wachten om te zien of de ouders hun nieuwe villa wel zouden accepteren. Daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Nadat ze hun overgebleven kroost hadden begroet gingen ze weer over tot de orde van de dag. Er moest voor eten gezorgd worden. 

Op de voet gevolgd.

Dat was het eerste jaar, gelukkig vonden ze het jaar daarop hun weg naar de stal en ook dit jaar zitten ze er weer. Sterker nog, op dit moment zijn ze alweer bezig met hun tweede leg. Vier eitjes pronken al in het nestje, benieuwd of er nog een vijfde bij komt, qua ruimte in het nest zou ik het er nu bij laten maar zo werkt de natuur niet. Afijn, hun eerste leg heb ik op de voet gevolgd. Begin mei werd er gestart met de bouw van het nest, er werd heel wat keren met modder, hooi, paarden/hondenhaar en veertjes de stal ingevlogen.

Ik heb heel veel foto’s en een paar filmpjes gemaakt, telkens met een paar dagen ertussen. De laatste foto’s zijn van 22 juni, tussen de vlieglessen door waren er pitstops op het muurtje bij het stookhuisje. Handig, ik kon zo vanuit de hal foto’s maken ;-) Twee dagen na deze fotosessie sloegen ze hun vleugels uit om op eigen pootjes te staan..