Ons eigen stukje prachtige natuur. #1

Met de aankoop van onze boerderij kregen we er, naast de fruitboomgaard, ook twee weilanden bij. Een aan de zijkant van de boerderij én een achterkant. Over dat laatste weiland zijn de laatste jaren verschillende ideeën de revue gepasseerd. Van een land alleen maar gevuld met plukbloemen en groenten, tot het verdelen in allerlei groene kamers. Waarbij iedere kamer dan zijn eigen bloemen, planten of kruiden zou krijgen. Maar omdat we steeds druk waren met andere klussen – binnen én buiten – schoven we die plannen op de lange baan. Wat uiteindelijk heel goed bleek want zo kwam het eerste project van het Landschapbeheer Drenthe op ons pad.

Natuur(vriendelijk)erf 1.

Maar laten we bij het begin te beginnen, want een groene samenwerking is voor ons erf niet vreemd. De vorige bewoners hebben namelijk in 1992 die eerste stap al gezet. Tussen onze buren en ons werd een lange en brede singel met loofhoutbeplanting geplaatst. In hetzelfde jaar werd ook de start gemaakt voor de fruitboomgaard. Er werden twee appelbomen – Goudrenet en Bramley Seedling – en twee peren – Saint Remy en Suikerpeer – geplant. Ook kwam er op hetzelfde veld een kastanjeboom. Dus toen wij er kwamen wonen waren de fruitbomen volwassen en de singel flink vol gegroeid. Van de beide appelbomen hebben we al heerlijk kunnen oogsten. Helaas is het met de perenbomen en de kastanje niet goed gekomen. De kastanje bleek ziek en peren hebben we zelfs helemaal niet gehad. Om ruimte te maken én ongelukken w.b. afbrekende takken voor te zijn, hebben deze onlangs kennis gemaakt met de zaag.

Natuur(vriendelijk)erf 2.

Zoals ik hierboven al aangaf zijn er de afgelopen jaren de nodige ideeën voorbij gekomen w.b. het weiland achter de boerderij. Over een aantal daarvan waren we het absoluut eens, er moesten bloemen komen en water voor de dieren. De vorige bewoners hadden destijds een kikkerpoel in het andere weiland laten graven maar deze (helaas) ook weer dicht laten gooien. Maar dat bracht ons wel op het idee. Daarnaast wilden we ook hier singels creëren, zodat er een soort van herhaling op het erf te zien is. Dat hadden we bedacht in de omgekeerde L aan de linkerkant van het weiland. De grote lijnen hadden we wel in ons hoofd, nu de invulling nog. Daar heeft Landschapsbeheer Drenthe ons in 2018 mee geholpen. Er kwam een prachtig beheer- en inrichtingsadvies op maat voor ons. Met o.a. een beplantingsplan en werkomschrijving met het weiland als grootste klus!

In de fruitboomgaard planten we een peer (Provisiepeer) en een pruim (Opal). In het verlengde van de prachtige beukenhaag links naast de stal, kwam er rechts naast de stal – en voor de moestuin – net zo’n haag. Althans als hij goed zijn best doet. De singels, ook wel bosplantsoen genoemd, bevatten de volgende bomen/struiken. Een zachte- en een ruwe berk, eenstijlige meidoorn, zomereik, gewone vlier, vuilboom, inlandse lijsterbes en geoorde wilg.

Natuur(vriendelijk)erf 3, het weiland 1.

De grootste klus dus! Want naast het afschrapen van het gras, of eigenlijk gewoon de hele bovenlaag, moest hier ook een poel gegraven worden. En altijd als wij zulke klussen bedenken, vragen wij Marcel Jansen om hulp. Al het vrijgekomen zand is hergebruikt om een wal aan de achterkant van het weiland te maken. Dit had èn heeft meerdere voordelen. Het zicht op de caravan bij de achterburen in de tuin werd een stuk minder, en als de begroeiing goed zijn best doet is hij straks helemaal niet meer te zien. Het zorgt voor luwte én wordt een heerlijke plek voor allerlei dieren. Met het afschrapen hoopten wij het Drentse akkerbloemmengsel, wat we hier gingen zaaien, een voorsprong te geven op het andere gespuis wat iedere keer weer de kop opsteekt. Vier kilo heb ik over het land uitgestrooid, o.a. blauwe korenbloem, klaproos, gele ganzenbloemen, de bolderik en driekleurig viooltje.

Wellicht logisch (want toch te laat ingezaaid) kwam er die zomer van 2018 hoegenaamd niks op. Vorig zomer piepten er tussen al het onkruid, wat natuurlijk wel gelijk opkwam, een paar korenbloemen en klaprozen door. Deze zomer, naast datzelfde verdraaide onkruid, ook heel veel gele ganzenbloem en bolderik en zowaar wat korenbloem, kamille en klaprozen. Maar bij lange na niet het kleurrijke bloemenland wat wij – en met name ik – ons voorgesteld hadden.

Een (ver)nieuw(d) plan.

Goed, dat moest anders. Niet alleen wat de bloemenkleur en soort betreft maar ook zeker voor de poel. Want de afgelopen zomer stond hij vaker zonder dan met water. Daarnaast mocht er ook wel wat meer schaduw gecreëerd worden. Na wat ruw schetswerk mijnerzijds lag er een soort van tuinplan op tafel. En precies op het juiste moment, was daar opnieuw een ontmoeting met Landschapsbeheer Drenthe. Met daar perfect op aansluitend een geweldige samenwerking met tuinenvijverdirect.nl. Waar ik zo meer over vertel. Mede door de hernieuwde kennismaking met het landschapsbeheer heeft de beukenhaag (die na vijf jaar nog geen centimeter gegroeid was) nu plaatsgemaakt voor meidoornboompjes. Die hopelijk wél zin hebben om tot een mooie volle haag te groeien. En wellicht houden die stekels een volgend dassenbezoek ook wel tegen..

Naast de peer en pruim die we in 2018 toegevoegd hadden, kwamen er nog een peer (Dirkjespeer) én een pruim (Victoria) bij in de boomgaard. Ook de walnoot, door mijn moeder gestekt en de laatste jaren flink door mij vertroeteld, kreeg een plekje vlakbij de keuken. Nog zo’n twee jaar te gaan voor de eerste notenoogst!

Het weiland 2.

Het bosplantsoen wat we in 2018 aanplanten, was wel goed aangeslagen maar mocht zeker nog flink aangevuld om tot een volle singel te groeien. Hopelijk gaan daar de nieuw soorten voor zorgen. In ieder geval wel voor kleur en voedsel voor o.a. de vogels want er staat nu ook Hondsroos, inlandse Vogel- en Lijsterbes, Vuilboom, Gelderse roos, en meidoorn. Afgewisseld met een Berk, een Hazelaar en geoorde Wilg. Op de eerder genoemde verhoogde wal kwamen dezelfde struiken aangevuld met gewone Vlier, zoete Kers en Kardinaalsmuts. Dit wordt een waar Walhalla voor de dieren. Vlakbij de poel, een beetje in dezelfde vorm, staan nu zeven prachtige ruwe Berken. En wat dichter richting de moestuin een Koningslinde. Ik heb eens ergens gelezen dat de vroege bloesem van de Linde (of een Wilg) in het voorjaar zorgt voor een goede opstart voor de wilde bij. Mooi dat wij daar een steentje aan bijdragen!

De poel 1.

In een artikel van natuurmonumenten las ik over het verdwijnen van poelen uit het boeren-landschap en dat daardoor veel dieren het moeilijk hebben. Wat voor ons zeker een belangrijke reden was. Maar de natuurlijke poel zoals hij aangelegd was kwam ook afgelopen zomer weer helemaal droog te staan. Dat vroeg om een andere aanpak, één die ervoor zou zorgen dat het water in de poel zou blijven. En zo kom ik weer bij de eerder genoemde samenwerking met Tuin en Vijver direct. Als voorbereiding had buurman Bram voor een mooi kort gemaaid veld gezorgd en Johan voor een kale poel. Met het pompje haalden we het teveel aan water weg.

En eind november op een prachtige donderdagochtend was het zover. Ik vond het nog best spannend of onze berekeningen een beetje goed uit zouden pakken, helemaal toen ik de grote lap vijverfolie achter in de kar zag liggen. Met zijn vieren (Peter, Dirk, Lisette én Johan ;-)) werd de folie precies zo in de poel gelegd dat het een kwestie van (een paar keer) uitvouwen was om hem goed passend te krijgen. Nu klinkt dat redelijk eenvoudig maar geloof mij, zo’n hele lap vijverfolie is niet zo makkelijk te verplaatsen. Maar uiteindelijk lag de folie naar volle tevredenheid op de juiste manier in de poel.

Wellicht zagen jullie nog een laagje grondwater in de poel voor het folie eroverheen ging. Omdat dit voor druk van onderen zorgt en zo het folie weer omhoog kan drukken, was het noodzaak dat er gelijk druk van bovenaf kwam. Water is dan toch wel de meest voor de hand liggende oplossing ;-) Dus de slang er in en vervolgens kon de pomp aan het werk.

De poel 2.

Terwijl de poel zich langzaam met water vulde, was het voor ons tijd voor een welverdiende koffiepauze. Na de koffie en een hartelijk afscheid, gingen Johan en ik verder aan de slag met de rand. Het folie lag nu nog veel te ver over het land en bovendien lag het los waardoor het zo de poel weer in kon waaien. Ook gevaarlijk voor de dieren. Eerst knipten we de vorm van de poel in het folie met een flinke meter erbij. Vervolgens rolden we dat weer naar binnen toe op tot vlak bij de rand. Daarlangs heeft Johan een sleuf gegraven, diep genoeg om de opgerolde folie in kwijt te kunnen. Waarna het uitgegraven zand weer terug kon in de sleuf, bovenop de folie. En na alles nog even flink aangestampt en netjes bijgeharkt te hebben, zag het er al weer heel anders uit.

Aan een kant van de poel loopt de rand geleidelijk naar beneden, dit is speciaal gedaan zodat o.a. de reeën daar makkelijk kunnen drinken. Hier hebben we een tijdelijke oplossing voor gemaakt door het gebruik van jute, dit hebben we bedekt met zand zodat de dieren niet het water in glijden. Hoe we dit gaan oplossen en alle andere plannen voor in én rond de poel, vertel ik jullie in een volgend blog.

Zo heeft het dus een aantal jaren geduurd voor we daadwerkelijk onze plannen ten uitvoer gingen brengen in het land. Wat achteraf gezien dus goed bleek om ons plan van aanpak te bepalen. Waarbij de twee ‘ontmoetingen’ met Landschapsbeheer Drenthe zich precies op het juiste aandienden. Met als kers op de taart natuurlijk de hele fijne samenwerking met tuin en vijver direct.nl. Waarvoor nogmaals dank, vooral Peter, Dirk en Lisette voor hun deskundige hulp op de donderdagmorgen.