We zijn al een poosje bezig met het veilig maken van de kippenwei, zodat de roofvogels elders hun hapjes bij elkaar kunnen gaan sprokkelen. Aangezien het het kuikenseizoen weer rap dichterbij kwam – onze dames geven het al enige tijd aan – werd het nodig tijd voor het betere hek-en sluitwerk. Alles om de kippen nog beter te beschermen. Dus haalden we het oude, lage hek weg en kwam er een hoger kastanjehouten schapenhek voor in de plaats. Mooi aansluitend bij het schapenhek wat er alweer een paar jaar staat. Deze heeft inmiddels een mooie vergrijsde look gekregen. Nu vinden wij kippen – en wat mij betreft nog veel meer beesten – bij de boerderij passen. En geloof mij, er is niets zo lekker als eitjes van eigen loslopende én gelukkig kippetjes. Daarnaast vind ik het ook niet meer dan normaal dat je zorgt voor de dieren die je ‘hebt’.
Maar eerlijk is eerlijk, van wat wij nu uitgeven aan de veiligheid van de kippen, hadden we ons hele leven de wereld aan eieren kunnen eten..
Gezamenlijk scharrelen.
Misschien weet je nog dat de kippenwei doorliep in de moestuin. Liep inderdaad, want hier hebben we vorig jaar al een schapenhek tussen gezet. Ook voor hun veiligheid natuurlijk maar ik vond het wel jammer hoor. Ze komen er altijd gelijk aan gerend zodra ik het poortje naar de moestuin open doe. Als je ook kippen hebt weet je hoe gezellig dat gescharrel van kippetjes is als je in de (moes)tuin aan het werk bent. Nu stopt dat dus bij het hek. Gelukkig kan dat gezamenlijk scharrelen wel als ik in het land bezig ben. Bijvoorbeeld bij de dahlia’s, zodra ik daar het poortje open zet zijn ze er als de kippen bij..
Het is wel duidelijk dat wij genieten van het gescharrel van de kippen. En door de ruimtes tussen de latten behoud je het zicht, één van de voordelen van dit hek. Nog een voordeel is dat kastanje hout zeer duurzaam is. Daarnaast vinden wij een schapenhek echt bij de boerderij passen, ook niet onbelangrijk.
Windvanger en privacy creëerder.
Ook bij de moestuin is het grootste deel omheind met zo’n zelfde schapenhek. Herhaling geeft een mooi en rustig beeld en zoals ik al zei, wij houden van de uitstraling. Wat ook zeker geldt voor de schuttingen die aan de slootkant staan. Deze houden de wind tegen en zorgen ook voor een beetje privacy. Ik zeg een beetje want we wisselden ze af met rvs rasters – die uiteindelijk nog wel wat dichter met bramen en frambozen moeten groeien. Als ik dan even niet gezien wil worden, kan dat ook. De buurvrouw hoeft toch zeker niet te zien of ik met mijn vinger in mijn neus zit ja of de nee ;-)
Ben je nu aan het oriënteren, heb ik hier wat tips voor de aanschaf van een douglas schutting. Om meerder redenen een duurzame keuze. Omdat het hout veel hars bevat is het op een natuurlijke wijze beschermd tegen houtrot. Je hoeft het niet te behandelen maar toch blijft het zeker zo lang goed als geïmpregneerd grenen. Maar minder belastend voor het milieu. Zeker zo belangrijk is het dat dit hout uit onze regio (Nederland en buurlanden) gehaald wordt. En je weet, wat van dichtbij komt… bespaart veel milieubelastend transport. Nu ben ik zelf niet echt fan van de roodbruine kleur van het hout, voor mij dus fijn om te weten dat het hout buiten op natuurlijke wijze zal vergrijzen.
Ook in Steenwijk maakten wij gebruik van een schutting en wel op het platte dak, met recht een windvanger en privacy creëerder. Deze schutting laten plaatsen was daar best handig geweest. Maar zoals je op de foto ziet is het uiteindelijk gelukt met behulp van veel touw en spierkracht. Was toch ook een hele fijne plek hoor.
Dit is een gesponsord blog.