Het sprookje dat dahlia heet.

Het sprookje dat dahlia heet.

Dahlia’s hebben – zoals denk ik iedereen wel weet – niet bepaald de mooist uitziende knollen. Dat er vervolgens een pracht van een bloem uitkomt, is dan toch bijna een sprookje te noemen. Naast deze ‘gewone’ dahliaknol heb je – net zoals bij groenten – ook nog een B-keuze knol. En ik kan je vertellen dat deze B-keuze knollen ook prachtige dahlia’s tevoorschijn toveren. Hoe ik dat weet ga ik je nu vertellen.

No dig dahliaveld

Voor ons dahliaveld hebben we een paar jaar geleden al een stukje afgesnoept van het natuurland achter de boerderij. Dit was eerst grasland wat betekend dat ik zeer regelmatig gras – met ellenlange wortels – aan het verwijderen ben. Je begrijpt niet mijn meest favoriete bezigheid. Dat moest anders. Dus vorig jaar het plan opgevat om het dahliaveld op te splitsen in 4 kleinere delen. Mooi afgezet met paaltjes die we nog op de garagezolder hadden liggen. En i.p.v. dat hele stuk om te moeten spitten, had ik bedacht hier de No Dig methode toe te passen. Nog best een uitdaging om zo’n hoeveelheid karton te verzamelen maar het is gelukt. Ik moet wel toegeven dat ik de allergrootste stukken onkruid – jawel onkruid bestaat – er eerst heb uitgetrokken/gestoken.

Om het een beetje leuk te houden hebben we het vak voor vak gedaan. Johan de paaltjes, ik de grond een beetje schoon maken en het karton verdelen met rondom langere palen voor versteviging. Vervolgens schone grond, aangevuld met onze eigen compost (door Johan), ik weer alles goed verdelen en door naar het volgende vak. Het allereerste vak kon ik ook al vullen met de voorgetrokken dahlia’s. Nog drie vakken te gaan dus!

B-keuze

Om die drie vakken op te vullen mocht ik weer rekenen op de allerliefste FamFlowerFarm dames. Of ik wellicht iets kon met een doos vol B-keuze knollen? Uuh een doos vol wat? Marlies vertelde me dat er, net zoals bij groenten, ook bij dahlia’s A en B-keuze knollen zijn. Ik vraag me nu serieus af waarom er onderscheid is. Want qua uiterlijk doet hij niet echt onder voor de A soort en zoals nu blijkt, ook niet qua bloei. Maar goed, natuurlijk zei ik geen nee tegen dit experiment en een paar dagen later kreeg ik een goed gevulde doos vol knollen toegestuurd. Wat weer een feestje om uit te pakken, al mijn favorieten en nog meer!

Na wat uitzoekwerk – en een verfrissend badje – had ik alles zo verdeeld dat in ieder vak even veel dahlia’s en ook dezelfde soorten zouden staan. Daarna was het een kwestie van geduld, wat natuurlijk beloond werd. Dus hoera voor B-keuze knollen!Het sprookje dat dahlia heet.
Na maanden van al dat moois genoten te hebben dacht ik, zal ik de knollen er dit jaar dan eens uithalen? Ook omdat er – helaas voor mij – toch weer hèèèl veel onkruid tussen de dahlia’s op was gekomen. Dus begon ik ergens eind oktober vol goede moed met het uit de grond halen van mijn dahliaknollen. En toen starte het regenseizoen.. Ik had nog even stille hoop dat de regen na een paar dagen toch wel op zou houden, maar helaas. Anderhalf vak had ik er uit gehaald voor alles in een modderpoel veranderde. Nu is het afwachten hoeveel knollen de zondvloed overleefd hebben. Daarnaast heb ik nog wat nieuwe ideeën voor het dahliaveld, alles om ervoor te zorgen dat er steeds minder onderhoud is, en het steeds meer op dat sprookje lijkt!Het sprookje dat dahlia heeT.